Ci

Opis konstrukcji wagonów osobowych serii Ci

Wagony osobowe Ci zostały zaprojektowane w Niemczech w 1927 roku na podstawie wcześniejszych podobnych, lecz metalowo-drewnianych wagonów. Ich całkowicie metalowa, nitowana konstrukcja za względu na wygląd i hałas czyniony podczas jazdy nazywane były potocznie, Donnerbüchse” (w wolnym tłumaczeniu: grzmiąca puszka). Są to wagony dwuosiowe wyposażone z obu końców w otwarte pomosty do wsiadania, z których podczas spokojnej jazdy podróżni mogą się rozkoszować pięknem krajobrazu mijanej okolicy. Umożliwiają one także przechodzenie z wagonu do wagonu. Przejście wewnątrz wagonu przebiegało jego środkiem .Wagon na środku był podzielony pomieszczeniami WC i drzwiami ustawionymi poprzecznie do jego osi na dwa równe przedziały – dla palących i niepalących (w wagonach typu BCi na przedziały kl.2 i 3). Klasa trzecia jaką był wagon serii Ci siedzenia były wykonane z drewna a ławki przedzielone listwami spełniającymi funkcje stojaków pod półki na bagaż. Okna w klasie 3 miały szerokość 600mm. Wagon był oświetlany prostymi lampami elektrycznymi zasilanymi z prądnic umieszczonych pod wagonem a w czasie postojów z baterii akumulatorów. Napęd na prądnicę przenoszony był pasem transmisyjnym z jednej osi wagonu. Wentylacja nawiewna została umieszczona na dachu. Uruchamiano ją specjalną dźwignią. Wagon był ogrzewany, posiadał instalację hamulcową systemu Kunze-Knorr. Wagony te były budowane w sposób wymienny. Na stalowym podwoziu umieszczano stalowe, nitowane pudło w odpowiedniej wersji. Do 1929 roku zbudowano ok. 200 sztuk wagonów w wersji 2/3 klasa (BCi) oraz niewielką liczbę w wersjach 1/4 klasa (BDi) i 3/4 klasa (CDi). Po roku 1928 kiedy to zlikwidowano 4 klasę wprowadzono podział 3 klasowy: (1 klasa międzynarodowa, 2 i 3 klasa do ruchu krajowego) zaczęto również produkować wagony jednoklasowe (serii Bi i Ci) oraz zabudowywać pomosty w 2 klasie.

Znajdujące się w posiadaniu Zakładu Taboru w Poznaniu 2 szt. wagonów typu Ci 29 o nr 024 450 i 026 711 i pochodzą odpowiednio z lat 1929 i 1928. W każdym z nich może na drewnianych ławkach podróżować 56 pasażerów.