Pług odśnieżny
Pługi odśnieżne przebudowane z tendrów parowozowych lub wagonów używane były do usuwania zasp śnieżnych do wysokości 1m. Usuwanie śniegu przy użyciu tych pługów mogło się odbywać na jedną lub dwie strony toru. Pługi tego rodzaju odrzucają śnieg za pomocą zgarniaczy przymocowanych na stałe do belki zderzakowej tendra. Ponieważ zgarniacze tych pługów są nieruchome, zgarniają one tylko śnieg, leżący powyżej główki szyn.
W przypadku pługa znajdującego się w tutejszej parowozowni jako baza do konstrukcji posłużył tender pruskiego osobowego parowozu typu P2 (w odmianie tzw. Musterblatt 15), które zbudowano w liczbie 240 szt. dla KPEV w latach 1877 – 1885. Wolsztyński egzemplarz pochodzi z roku 1883 a więc jest najstarszym pojazdem znajdującym się w parowozowni Wolsztyn. Pierwotnie ten trzyosiowy tender mieścił zaledwie 10,5 m3 wody i 4 tony węgla. Tender w stanie służbowym – gotowy do drogi ważył 28.500 kg. Najprawdopodobniej sam parowóz został uszkodzony, a tender zaadaptowano na pług przerabiając cześć skrzyni węglowej na kabinę dla obsługi, a z drugiej strony dobudowując dwustronny lemiesz. Nieczynną skrzynię wodną tendra dociążono blokami granitowymi tak, aby pług nie wykolejał się podczas odgarniania zwałów śniegu. Niestety nie przyniosło to oczekiwanych rezultatów, przy większych zaspach, szczególnie w wykopach, pług ulegał częstym wykolejeniom.
Pług rozpoczął służbę w tutejszej jednostce 1 września 1969 roku, ostatnią naprawę okresową przeszedł w ZNTK Nowy Sącz w październiku 1975 roku. W parowozowni wolsztyńskiej był używany do końca lat 70-tych XX wieku, także podczas słynnej zimy stulecia na przełomie 1978 i 1979 roku. Szybkość tych pługów w czasie pracy nie mogła przekraczać 30 km/godz. Obsługa pługa ograniczała się do podawania komend poleceń jazdy i hamowania drużynie parowozowej. W kabinie znajdował się także kurek hamowania nagłego używany wyłącznie w sytuacji niebezpiecznej. Dla utrzymania łączności kierownika pracy pługa z drużyną parowozową pługi były wyposażone w aparaty telefoniczne przenośne typu indukcyjnego Ap48. Załoga pługa odśnieżnego składała się z kierownika pracy pługa i ślusarza, zaopatrzonego w niezbędne narzędzia i materiały potrzebne do usuwania uszkodzeń powstałych w czasie pracy pługa. Kierownika pługa tendrowego wyznaczała służba drogowa, ślusarza zaś służba mechaniczna.
Pług po latach długiego postoju na bocznicy poddano odbudowie, którą zakończono w 2007 roku, przywracając oryginalną malaturę, oznaczenia i wyposażenie kabiny.
